انگار همین دیروز بود،چه زود گذشت ! یادش بخیر! گویی عالم دیگری بود ،واقعا هم همینطور بود

تمام ذکر و فکرمان نوشتن تکالیف مدرسه (شما بخوانید مشق شب) بود وبعدش هم فقط سه گزینه بود وبس :

1-     تماشای تلویزیون            

2-     انجام بازی

3-     رفتن به میهمانی

تازه اگر می خواستیم خیلی زرنگ باشیم دیکته شب را از روی کتاب می نوشتیم و جهت احتیاط یکی دو جمله هم اشتباه نگارش می کردیم و آخرش هم یک امضا و یک نمره کمتر از 20 اما بالاتر از 17که معلم شک نکندوما هم ضایع نشویم.

آن روزها ما را با سیاست کاری نبود ،آن روزها ما را با معضلات اجتماعی بیکاری و بدحجابی و ... کاری نبود،آن روز ها ما را با هزاران فرقه و عرفان و ایسم های سیاسی کاری نبود تا برسد به سهمیه بندی و طرح تحول و هزاران پدیده دیگر.

اما امروز دیگر از آن روز خبری نیست.ما مانده ایم و هزاران سوال بی پاسخ و علامت سوال هایی که بر روی سر و مغزمان  رژه می روند و اینکه مسئول این همه مشکلات کیست؟چیست؟ و اینکه نهایتا راه حلش چیست ؟

یاد باد آن روزگاران یاد باد